Wednesday, February 13, 2013

27.என் புருஷன் என் அம்மாவு......


என் புருஷன் என் அம்மாவுடன் உடல் உறவு செஞ்சது…! அதைச் சொல்றேன்..

புருஷன் மணி வந்ததும், வாழ்க்கை சகஜமாகியது. அன்று, ஒரு ஞாயிற்று கிழமை. மாமியார், தாம்பரத்தில் பெண் வீடுக்கு போயிருந்தார். கார்லிங் பெல் அடித்தது. திறந்தேன். வந்திருந்தது, என் அம்மா சுலோ.

 

'' அம்மா. என்ன திடிர்னு வந்திருக்க. அப்பா எங்க…?''

 

'' நாளைக்கு வடபழனில ஒரு கல்யாணத்துக்கு போகணும். அதான்…''

 

மாமனார் வரவேற்றார்; அம்மாவை உபசரித்தார். எனக்குள் திக்கென்றது. மாமியார் வேறு இல்லை. என் அப்பாவும் வரவில்லை. இந்த மனுஷன் அம்மாவை என்ன செய்வாரோ என பயந்தேன்.

 

பார்வை வேறு அம்மாவின் மார்பகத்தை நோட்டம் விட்டன. அம்மாவும், விவஸ்வதை இல்லாமல் இடப் பக்க முந்தானையை ஒதுக்கி விட்டிருந்தாள். பிதுங்கிய மார்க் காம்பு ரவிக்கையில் புடைத்துத் தெரிந்தது. ஜாடையாய் காண்பித்தாலும், அம்மாவுக்கு புரியவில்லை. ஒரு வழியாய் கிசுகிசுத்து சரி செய்தேன்.

 

என் அம்மா, செம கட்டை. முப்பத்தெட்டு வயது. இடுப்பு பிடுங்கலை, பிதுங்கும் மார்ச் சதையை, நானே ஆச்சரியமாய் பார்ப்பேன். அந்தளவிற்கு பிதுங்கிய பப்பாளி மார்பகம் அம்மாவுக்கு உண்டு. தொடையோ பெருத்து பரந்திருக்கும். நல்லவேளை, என்னவர் வந்தார்.

''வாங்கஅத்தை. என்ன திடீர்னு வந்திருக்கீங்க…? '' கேட்டார்.

அம்மா சிரித்தாள். '' சும்மாதான். ஏன் வரக் கூடாதா…? ''

''தாராளமா. ரெஸ்ட் எடுங்க. ஒரு டாக்குமெண்ட் ப்ரிபேர் பண்றேன்..'' என்னவர் சிரித்தபடி கம்ப்யுட்டரில் முழ்கி விட்டார்.

 

ஆச்சரியப்படும் விதமாய், மாமனார் வெளியே கிளம்பி விட்டார்.

'' ம்ம். நிம்மதி…. '' நான் முணகினேன்.

'' என்னடி…?'' அம்மா கேட்டாள்.

'' ஒண்ணுமில்ல... ''

பின்னே..? மாமனார், மார்பகத்தை பிசைந்தார். விருப்பமிருந்தால் வா என்கிறார் எனவா சொல்ல முடியும்..?

 

சமையலை ஆரம்பித்தோம். ''கிரிங்…'' போன் வந்தது. மாமியார் பேசினார்.

''வனிதா, ஒரு நிலம் வாங்கியிருக்கா. பத்திரம், அங்க வைச்சிட்டு வந்துட்டேன். அவசரமா வேணும். புள்ளையை எடுத்துட்டு வரச் சொல்ல…''

அவரிடம் சொன்னேன்.''என்னால ஆகாது. ஆபிஸ் டாகுமெண்ட் முடிக்க.'' நாங்களிருபது சாலிகிராமம். தாம்பரம்தானே..?

 

'' நானே போயிட்டு வந்துடறேன். தாம்பரம்தானே.?'' என்னவர், என் அம்மாவிடம் சொல்லிக் கிளம்பினேன்.மணி இரண்டு. தாம்பரம் போய் கொடுத்து முடிக்க மணி ஏழு. டெஸ்ட் செய்ய, போன் செய்தேன் மாமனாருக்கு. அவர் வீட்டில் இல்லை. நிம்மதியானது.

 

''வர லேட்டாயிடும். காலேல வர்ரேன்…'' என்னவரிடம் சொல்லி போனை வைத்து விட்டேன். ஆனால் கிளம்பி விட்டேன் கிளம்புவதை சொன்னால், அம்மாவும், அவரும் பயப்படுவர் என சொல்லாதிருந்தேன். மாமியாரையும் சொல்லாதிருக்க வேண்டி கிளம்பினேன்.

 

அது, எத்தனை நல்லது; எத்தனை அனுபவங்களை அறிய வைத்தது என பின்னால்தான் புரிந்தத .

 

அந்த ஒரு இரவுதான், என் வாழ்வை புரட்டிப் போட்டது. உறவுகளுள், எத்தனை உடல் உறவு என உணர வைத்தது.

 

ட்ரெயின் பிடித்து கோடம்பாக்கம் வந்து, பஸ் பிடித்து வடபழனி வந்த போது மணி இரவு - 9.30 p.m. நடந்தே சாலிகிராமம் வந்தேன். வரும் வழியில், மாமனார் ஏ.வி.எம்.ஸ்டுடியோ வழி வந்தார்.

''சுசி, என்ன இந்த நேரத்தில வர்ற. உன் அம்மா எங்க…? '' நான் மாமியாருக்காய், தாம்பரம் போனது வந்தது சொன்னேன். மாமனார், அப்போதுதான் திரும்புகிறார். ஸோ, அம்மாவுக்கு ஆபத்தில்லை என நிம்மதியானேன்.

 

நிதானமாய், மாமனாரும் நானும் திரும்பினோம். ஒரக் கண்ணால் என்னைப் பார்த்தார்.

''ம். நினைவிருக்கா. ஆல்வேஸ் ஐ ஆம் வெல்கம்…'' சிரித்தார் .

''ஸ்டாப் இட். இப்படி பேசாதிங்க. அவர் கிட்ட சொல்லிடுவேன்…''

 

மாமனார் பயந்தார். மெளனமானார். வீடு நெருங்கினோம். படுக்கை அறை விளக்கு எரிந்தது. அம்மா உறங்கி விட்டாள் என நினைத்தேன். வீட்டு இடப் பக்க கதவு சாவி, மாமனார் வைத்திருப்பார். கார்லிங் பெல் அடித்து எழுப்ப வேணாம் என உள்ளே வந்தோம்.

 

ஹால் இருட்டாக இருந்தது. அம்மாவைக் காணவில்லை. எங்கள் படுக்கை அறை விளக்கு எரிந்தது. மாமனாருக்கும் குழப்பம். எனக்கும் தய்க்கம். பாத்ரும் போயிருப்பாள் என மெல்ல அசைந்தேன். சத்தம் கேட்டது. முனகல், கெஞ்சல்கள் தெளிவாய் கேட்டது. மாமனார் என்னைத் தடுத்தார். 'உஷ்' என வாயில் விரலை வைத்தார்.

 

'' ஆ..! யப்பா…. செம கொம்பு மணி. ஸ்பிடா….குத்து. ம்ம்ம்ஆ. ..ஆ '' குரல் புரிந்தது. அம்மாவின் மோக விரக குரலேதான்.

''ம்மாஎவ்ளோ பெரிசு. இரண்டு கை போதாது உங்க மாம்பழம் பிடிக்க. சுசிக்கு இவ்ளோ பெரிசில்ல. இது பெருசு. கனிஞ்ச காம்பு…'' என் புருஷன் மணி சொன்னார்.

 

''காஞ்ச காம்பு மணி. போன வாட்டி நீ சப்பினதுதான். திருப்பவும், நீதான் என் காம்பை சப்பற. பொந்தில குத்தற….குத்து….குத்து…'' அம்மா அரற்றினாள். உளறினாள்.

 

எனக்கு மயக்கமே வந்தது. போன வாட்டி சப்பினது என்கிறாள். அப்போது, அவர் அம்மாவை அப்போதும் அனுபவித்திருக்கிறார். ஆத்திரமாய் அறைக்குப் போக முயன்றேன்.

 

மாமனார் தடுத்தார். அறையின் ஜன்னலோரம் செல்ல வைத்தார். பார்க்க சொன்னார். பார்த்தேன்; மனதுள் என்ன தோன்றியது என தெரியவில்லை.

 

என் கட்டிலில், என் அம்மா காலை விரித்தபடி படுத்திருந்தாள். அடியில், என்னைப் போலவே இரண்டு தலைகாணி, என் புருஷன் மணி வைத்திருந்தார். அவரது ஆறடி நீள கொம்பு. எனக்கான ஆண் குறிக் கம்பு, அம்மாவின் அந்தர்ங்க பொந்தை இடித்தபடி இருந்தது. இழுத்து இழுத்து குத்தினார். ஆட்டி அடித்தார். விரிந்த ரவிக்கையின் வலப் பக்கம் திறந்து இருந்தது .

 

என்னவர் அழுந்த இடித்தபடி, இடப் பக்க மார்பை பிசைந்தார். ரவிக்கையை விலக்கி விட்டு குனிந்து சப்பினார். மார்க் காம்பை குனிந்து நிரடியபடி வேகமாய் ஆடினார். இப்போது, அம்மாவின் மார்பகம் முழுக்க திறக்கப்பட்டது. குலுங்கி ஆடும் மொசக் குட்டிகளாய் ஆடியது .நிதானமாய், என் புருஷன் என் அம்மாவின் மார்பின் மேல் குனிந்தார். என் மார்பை எப்படி சப்புவாரோ அப்படி அம்மாவின் காம்பிலும் சப்பினார்.

 

''ஆங். கம்பால குத்து மணி. இடிஅடி…'' எப்ப வேணா நான் சப்ப குடுப்பேன். ஆனா இடிக்கற இடம் கிடைக்குமா. சுசி வேற இல்ல…'' அம்மா நெளிந்தாள்.

''ம்ம்ம். என்னா புஸ்ஸி ஊறல் உங்களுக்கு. சுசிய விட இருக்கு…''

 

''சுசிய பத்தி பேசாதீங்க மாப்பிள்ளை. எனக்கு வெக்கமா இருக்கு…''

''அதான், மணின்னு சொல்லுங்க. ஈசியா இருக்கும்'' என்றபடி என்னவர் அவரது ஆண் குறியை பொந்து விட்டு நீட்டினார். எல்லாம் முடிந்து விட்டது என நினைத்தேன்.

 

அம்மா முணகினாள். முக்கினாள். நிதானமாய், என்னவர் ஆண் குறியை சுவைக்கத் துவங்கினாள். உருவி, உருவி மேல் தோல் கீழ் தோல் என உருவி சப்பினாள். என்னவர் தவித்தார்; ஆடினார்.

 

எனக்கு நடுங்கியது; மானமே போனது. மாமனாரும் பார்க்கிறாரே என்று.?

முற்றும் 

No comments:

Post a Comment